Evropski sud pravde nije razmatrao niti proglasio ništavnom valutnu klauzulu

Informacija o navodnoj presudi Evropskog suda pravde o ništavnosti valutne klauzule u CHF koja je juče plasirana u pojedinim medijima u potpunosti je netačna.

Evropski sud pravde je, po žalbi klijenata, razmatrao da li je banka u Rumuniji trebala adekvatno informisati klijente o rizicima valutne klauzule, te i znio stav da je banka trebala pružiti dovoljno informacija klijentima.

Procjenu da li su banke pružale adekvatne informacije Evropski je sud pravde ostavio da utvrđuju lokalni sudovi.

Sudovi u Bosni i Hercegovini su već vršili procjenu informisanosti klijenata o rizicima valutne klauzule prilikom ugovaranja kredita sa valutnom klauzulom, ali i zakonitosti valutne klauzule. Ova pitanja su razmatrana i na Vrhovnim sudovima FBIH i RS tokom proteklih godina.

U RS prvostepeni i drugostepeni sudovi su sami zauzeli stav i izgradili praksu da odbijaju tužbeni zahtjev vezan za valutnu klauzulu, uz obrazloženje da je valutna klauzula uobičajena ugovorna/bankarska klauzula, koja štiti obje ugovorne strane i nosi elemente aleatornosti za obje strane i na čije posljedice niti jedna ugovorna strana ne može utjecati.

30. maja 2017. godine Vrhovni sud RS (BR 71 O P 141459 15 Rev) je potvrdio ovakav stav drugostepenog suda i potvrdio zakonitost valutne klauzule, čime je pravna praksa u RS u vezi sa ovom tematikom zaokružena (ujednačena na sva tri sudska stepena).

U svom obrazloženju u vezi informisanosti klijenta Vrhovni sud RS navodi da su klijentici ” u vrijeme zaključenja ugovora bile poznate pravne posljedice ugovaranja valutne klauzule u švajcarskim francima i ekonomske posljedice zaključenja ugovora (da će rata kredita zavisiti od kretanja ove valute)”.

Vrhovni sud Federacije BIH, postupajući u predmetu br. 58 O P135023 16 Spp, 25.5.2016. iznio je pravna shvatanja da ugovori o kreditu zaključeni između fizičkih lica i banaka u švicarskim francima, čija je isplata izvršena u KM, u kojoj se vrši otplata anuiteta i plaćanje kamata, predstavljaju ugovore sa valutnom klauzulom, da je Zakonom o deviznom poslovanju u FBIH predviđena mogućnost zaključenja ovakvih ugovora između domaćih fizičkih lica i banaka, pa se ne radi o ništavnom pravnom poslu, te da je Odredba Ugovora o kreditu koja se odnosi na promjenjivu kamatnu stopu koja sadrži tačno određenje fiksnog i varijabilnog dijela kamatne stope dovoljno odrediva s aspekta predmeta obaveze, pa ne predstavlja ništavnu odredbu u smislu člana 47. Zakona o obligacionim odnosima.

Na osnovu naprijed navedenog jasno se da zaključiti da su krediti sa valutnom klauzulom u potpunosti dozvoljeni zakonskom regulativom u Bosni i Hercegovini, a što je potvrđeno i odlukama najviših sudskih instanci u zemlji.

Udruženje Švicarac svjesno zanemaruje ove činjenice i konstantno spominje navodnu nezakonitost valutne klauzule, obrazlažući to čak i sudskim praskama drugih zemalja, iako je domaće zakonodavstvo, uključujući i najviše organe sudske vlasti izričito potvrdilo zakonitost ove klauzule, stoji u saopštenju Addiko Bank.