Bivši pripadnici VRS-a i Vojne policije osuđeni u Beogradu zbog ratnih zločina

Sud u Beogradu osudio je dvojicu bivših pripadnika Vojne policije Vojske Republike Srpske (VRS) za ubistva počinjena na području Ključa u Bosni i Hercegovini.

Apelacioni sud u Beogradu osudio je Dragana Bajića i Marka Paukovića, bivše pripadnike Vojne policije VRS-a, na po 12 godina zatvora zbog ubistava civila bošnjačke nacionalnosti u oktobru 1992. u selu Kamičak u opštini Ključ, javlja BIRN.

Ova trećestepena odluka donijeta je 29. oktobra, ali je na stranici Suda objavljena tek u srijedu, 13. novembra. Presuda je konačna i na nju se ne može uložiti žalba.

Prema presudi, Bajić i Pauković su 10. oktobra 1992. godine ubili pet civila – Hasana Rahića, Minku Jusić, Muniru Hotić, Đemilu Behar i Safetu Behar.

Sud je kao otežavajuće okolnosti uzeo u obzir činjenicu da su žrtve uglavnom žene, kao i jedno dijete, i da su to bila “nezaštićena lica koja nisu doprinijela ovakvom ponašanju okrivljenih, niti su kod njih mogla izazvati osjećaj ugroženosti”.

U vrijeme zločina Bajić je imao 21, a Pauković 24 godine.

Bajića i Paukovića je Viši sud u Beogradu dva puta oslobodio krivice.

Prva oslobađajuća presuda donijeta je u decembru 2017., ali je Apelacioni sud poslao slučaj na ponovno suđenje u junu 2018. godine.

Druga oslobađajuća presuda izrečena je u decembru 2018. godine. Međutim, Apelacioni sud je, nakon ponovnog razmatranja presude, optužene proglasio krivima.

Bivši pripadnici VRS-a osuđeni za ubistva zatvorenika

Viši sud u Beogradu osudio je bivše pripadnike Vojske Republike Srpske (VRS) za ubistva 11 civila u zatvoru u Bosanskoj Krupi.

Viši sud u Beogradu osudio je danas Joju Plavanjca na 15 godina, a Zdravka Narančića na sedam godina zatvora, zbog toga što su 3. avgusta 1992. učestvovali u ubistvima 11 civila u zatvoru u Bosanskoj Krupi u Bosni i Hercegovini.

Plavanjac je osuđen za ubistva zarobljenika, a Narančić jer mu je u tome pomagao.

Prema optužnici, civili su bili držani u vojnom zatvoru formiranom u Osnovnoj školi “Petar Kočić” u Bosankoj Krupi.

Narančić, pripadnik 11. krupske lake pješadijske brigade, bio je stražar u zatvoru i pustio je Joju Plavanjca da uđe u zatvor s mitraljezom.

Plavanjac je prvo tražio Predraga Praštala, koji je navodno ubio njegovu majku, ali pošto je Praštalo već bio odveden u pritvor u Banju Luku, Plavanjac je ubio 11 civila bošnjačke nacionalnosti.

Te večeri Narančić je pomogao da se tijela uklone iz škole. Ona su ekshumirana 2006. godine iz masovne grobnice u Zvečki (opština Sanski Most).

I Plavanjac i Narančić su izjavili da je zarobljenike ubio Jojin otac, Lazo.

Oni su tvrdili da su na dan ubistava Plavanjac i njegov otac Lazo došli u školu i da je Lazo insistirao da vidi čovjeka koji je ubio njegovu ženu.

Narančić ih je pustio unutra, ali im je kazao da je Predrag Praštalo već prebačen u Banju Luku.

Joja i Narančić su, kako je navedeno, otišli da ovo potvrde, ali su zatim čuli pucnjavu, istrčali i vidjeli da je Lazo pucao na zarobljenike.

Predsjedavajuća sutkinja Mirjana Ilić rekla je da Sud nije prihvatio ove tvrdnje jer su “suprotne iskazima svjedoka, u kojima Lazu Plavanjca niko nije spominjao u vezi s ovim događajima”.

Lazo Plavanjac je umro 1999. godine.

Predmet protiv Plavanjca i Narančića prebačen je iz Bosne i Hercegovine. Optužnica je podnijeta u decembru 2017. godine.

Današnja presuda je prvostepena i na nju se može uložiti žalba.